Terug naar het overzicht

Hans Houtman

Hans Houtman (1976) studeerde orgel 1e fase, vroeger DM, aan het Rotterdams Conservatorium  bij Bas de Vroome. De 2e fase, vroeger UM, heeft hij in 2002 cum laude afgerond bij Ben van Oosten. Hij volgde koordirectielessen bij Barend Schuurman.

Hans Houtman is als cantor-organist verbonden aan de Oude of Martinikerk te Voorburg. Als dirigent is hij verbonden aan de Marianne-cantorij te Voorburg, het Hervormd Kerkkoor Hoornaar, het Oratoriumkoor ‘Arte Vocale’ uit Middelharnis en het projectkamerkoor Capella Musica Aeterna.

In juni 2004 heeft het Prins Bernard Cultuurfonds hem een studiebeurs toegekend om zich verder te kunnen specialiseren in de Frans Romantische/ laat Romantische orgelmuziek bij Louis Robilliard te Lyon, hetgeen hij heeft afgerond in 2005.

Hans is winnaar van verschillende Internationale concoursen (Haarlem, Dudelange, Trier).

In 2010 heeft Hans samen met een paar vrienden een stichting opgericht, genaamd Musica Aeterna, waarvan hij artistiek leider is. Gelieerd aan de stichting heeft Hans samen met celliste Ania Katynska “Barokconsort Musica Aeterna” opgericht. Het idee is te werken naar een vaste kern spelers die, afhankelijk van het soort concert, zal worden aangevuld met musici op projectbasis. De focus ligt vooral op het begeleiden van vocale ensembles en oratoriumkoren, maar het leent zich ook voor het uitvoeren van kamermuziek.

 Orgelconcert, zaterdag 11 september, 10.00u, Oude of Martinikerk Voorburg

Sonate nr 7, Op. 89 ​​​​​​- A. Guilmant (1837-1911)

  1. Entrée
  2. Lento assai (Rêve)
  3. Intermezzo
  4. Grand Choeur (Tempo di Minuetto)
  5. Cantabile
  6. Final

 Zoals bij veel andere componisten bleek de begaafdheid bij Guilmant al op vrij jonge leeftijd. Hij was twaalf toen hij al vlot orgel speelde. Hij studeerde bij Jacques-Nicolas Lemmens, samen met Charles–Marie Widor en Eugène Gigout. Tussen 1871 en 1901 was hij een leidende figuur in de Parijse orgelwereld, samen met zijn medestudenten. In 1894 stichtte hij samen met Vincent d'Indy en Charles Bordes de Schola Cantorum de Paris, waarvan hij tot 1900 directeur was. Dit instituut gaf een grondige theoretische opleiding, speciaal op het gebied van oude muziek, met de nadruk op polyfonie en zang a capella. Later gaf hij ook les aan het Parijse Conservatoire national supérieur de musique, aan onder meer Joseph Bonnet, Marcel Dupré, Gabriel Dupont, Henri Mulet en René Vierne. Diens broer Louis Vierne was jarenlang zijn assistent. Bekend zijn de orgelsonates, waarvan nu de 7e sonate klinkt; deze worden beschouwd als gelijkwaardig aan de beroemde orgelsymfonieën van Widor. Zijn oeuvre was dan ook zeer geliefd.